Κείμενο που απέστειλε στην ενημερωτική μας ιστοσελίδα ο Κωνσταντίνος Μπενέκος.
Έφεδρος ΣΣΑΕ και μέλος της εθελοντικής ομάδας Νέμεσις.
Στην εθνική τραγωδία των τελευταίων ημερών οι ομάδες και οι σύλλογοι εφέδρων δεν θα μπορούσαν να μείνουν αμέτοχοι.
Έτσι λοιπόν και η ομάδα εφέδρων ΝΕΜΕΣΙΣ καλέστηκε απ’ τον σύλλογο στρατιωτικού αθλητισμού εφέδρων (ΣΣΑΕ) όπου και ανήκει να συνδράμει στην κατάσβεση της πυρκαγιάς στην Βαρυμπόμπη στις 3/8/2021.
Η αντίδραση της ομάδας αλλά και του συλλόγου ήταν ταχύτατη, μέσα σε λίγη ώρα βρεθήκαμε στην περιοχή της Βαρυμπόμπης με τον ατομικό μας εξοπλισμό και αναφέραμε την δύναμη μας στο κέντρο επιχειρήσεων της πυροσβεστικής.
Από εκεί λάβαμε την διαταγή να βοηθήσουμε ως πεζοπόρο τμήμα στην κατάσβεση της πυρκαγιάς στα πέριξ του εργοστασίου της ΒΙΑΝΕΞ. Στην πρώτη εμπλοκή με την πυρκαγιά αντιληφθήκαμε κατευθείαν το μέγεθος αλλά και το δύσκολο έργο που είχαμε να πραγματοποιήσουμε. Μετά από δυο ώρες μάχης σε εκείνο το σημείο μας ζητήθηκε να συνδράμουμε στο ρέμα Χελιδονούς όπου απειλούνται σπίτια, η ανταπόκριση μας ήταν άμεση και σπεύσαμε στο σημείο.
Εκεί χωριστήκαμε σε 3 υποομάδες κάποιοι βοήθησαν στην κατάσβεση πυρκαγιών σε σπίτια, και άλλοι επιχειρούσαμε ώστε κρατήσουμε σε κάποια σημεία το μέτωπο ώστε να μην ανέβει απ’ το ρέμα σε οικίες και αγροτικές καλλιέργειες, ενώ οι υπόλοιποι ταυτόχρονα απεγκλώβιζαν ανθρώπους και ζώα.
Η αποστολή που μας ανατέθηκε στέφθηκε με επιτυχία και γυρίσαμε στην γέφυρα της Βαρυμπόμπης, η κατάσταση είχε ομαλοποιηθεί και τα μέτωπα έδειχναν μια καλύτερη εικόνα. Έτσι έκλεισε η αποστολή μας γυρίσαμε στα σπίτια μας για να πάμε στις δουλειές μας το πρωί. Γιατί εμείς απλώς εκτελούμε το χρέος μας σε αυτόν το τόπο.
Την Τετάρτη 4/6 δύο άτομα πήγαμε στο σημείο με μηχανή για να ενημερωθούμε για την κατάσταση που επικρατούσε αλλά και για να βοηθήσουμε εφόσον υπήρχε ανάγκη, εκεί ήρθαμε σε επαφή με το τι άφησε πίσω της η καταστροφική πυρκαγιά της προηγούμενης μέρας. Μας ζητήθηκε να κάνουμε μια περιπολία με την μηχανή πάνω απ’ τα βασιλικά κτήματα για τυχόν αναζωπυρώσεις. Παίρνοντας πάνω από τα βασιλικά κτήματα και μετά το πυροφυλάκιο της ΔΑΚ-Φίλους του δάσους γυρίσαμε να αναφέρουμε ότι όλα ήταν καλά με την ανακούφιση ότι εκείνα τα σημεία είχαν σωθεί και ήταν καταπράσινα ακόμα..
Πέμπτη πρωί 5/8 ετοιμαζόμαστε να μεταφερθούμε Εύβοια για ενίσχυση των εκεί δυνάμεων, το ραντεβού ήταν προγραμματισμένο για το μεσημέρι όταν ξαφνικά μας ενημερώνουν για μεγάλη αναζωπύρωση στην Βαρυμπόμπη. Φεύγουμε απευθείας για το σημείο όπου μας έδωσαν την διαταγή να μεταφερθούμε για βοήθεια στα βασιλικά κτήματα.
Φτάνοντας στα βασιλικά κτήματα αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος της πυρκαγιάς εκεί δίνουμε την πρώτη μάχη μαζί με τους πυροσβέστες αλλά και τους αδελφούς Ελληνοκύπριους της πολιτικής άμυνας, φεύγουμε να δούμε τι γίνεται στο πυροφυλάκιο της ΔΑΚ-Φίλους του δάσους. Εκεί ήταν που καταλάβαμε ακριβώς το μέγεθος της φωτιάς που είχαμε να αντιμετωπίσουμε και έτσι ξεκινάει ένας αγώνας δρόμου.
Συνεχείς ενημερώσεις για εκκενώσεις σε όλες τις περιοχές. Δεν ήξερες που να πρωτοπάς, μας ενημερώνουν να φύγουμε για Αφίδνες, οι φλόγες ήταν τόσο ισχυρές που ότι και να κάναμε, μαζί με την πυροσβεστική μας τραβούσαν πίσω, στις 6 το πρωί έπρεπε να απεμπλακούμε διότι στις 8 έπρεπε να πάμε πάλι στις δουλειές μας, ξέραμε όμως ότι σε λίγες ώρες θα ήμασταν πάλι εκεί.
Την Παρασκευή 6/8 καταφέραμε σαν σύλλογος να δημιουργήσουμε 3 μεγάλες ομάδες, εκείνο το βράδυ ήταν το ποιο δύσκολο, μάχη στους Θρακομακεδόνες, στην λίμνη Μαραθώνα, στο Καπανδρίτι, Ιπποκράτειο Πολιτεία, Σταμάτα, Πευκόφυτο μεταφερόμασταν από το ένα σημείο στο άλλο, ενώ ο ασύρματος κραύγαζε συνέχεια από πληρώματα που ζητούσαν ενισχύσεις.
Τα ξημερώματα η κατάσταση ήταν πολύ καλύτερη η φωτιά όμως είχε κάψει χιλιάδες στρέμματα και πολλά σπίτια, δώσαμε τον καλύτερο εαυτό μας και καταφέραμε αρκετά, ενώ “τρωγόμασταν” στην σκέψη για όσα αυτά που δεν καταφέραμε…
Αν και γυρίσαμε ξημερώματα Σαββάτου 7/8, ετοιμάσαμε κλιμάκιο για να βοηθήσει στην βόρεια Εύβοια, καθώς η κατάσταση εκεί ήταν πολύ δύσκολη.
Κλιμάκιο του συλλόγου (Σ.Σ.Α.Ε) μας έχει μεταφερθεί από νωρίς στο χωριό Πευκί όπου συνδράμουν στην προστασία της περιοχής, η ομάδα μας μεταφέρεται ως ενίσχυση με δύναμη 8 ανδρών το απόγευμα φτάνοντας στο χωριό Ελληνικά της Β. Εύβοιας ενημερωνόμαστε ότι ο δρόμος προς Πευκί και αγριοβότανο όπου είχαμε ζητηθεί ήταν κλειστός απ’ τις φλόγες.
Επιτόπου ενημερώνουμε το πυροσβεστικό όχημα το οποίο βρισκόταν στην περιοχή ότι είμαστε πεζοπόρο τμήμα 8 ατόμων για ενίσχυση, χωρίς να χαθεί χρόνος φεύγουμε με το πυροσβεστικό προς το μέτωπο μεταξύ Ελληνικού και Αγριοβότανου μετά από πολύωρη προσπάθεια καταφέρνουμε και ελέγχουμε το σημείο και έτσι ανοίγει ο δρόμος για αγριοβότανο.
Στο αγριοβότανο βρισκόμαστε με τα υπόλοιπα μέλη τους συλλόγου και αποφασίζουμε τις επόμενες ενέργειες.. Από την πρώτη μέρα στο μέτωπο μέχρι και το τέλος της πυρκαγιάς της Εύβοιας η ομάδα μας μαζί με τον σύλλογό μας ήταν παρόντες και έσπευσαν σε ότι μας είχε ζητηθεί με θάρρος, αυταπάρνηση μα κυρίως με φιλότιμο δεν θα μπορούσαμε να λείψουμε απ’ αυτή την πύρινη μάχη, δεν θα μπορούσαμε να ήμασταν απόντες απ’ τις προσπάθειες να διασφαλίσουμε την ασφάλεια της χώρας και του λαού μας, αφιλοκερδώς χωρίς να μας υποχρεώνει κάνεις παράνομο το καθήκον, για να υπερασπιστούμε αυτό που αγαπάμε περισσότερο από όλα την Ελλάδα. Και εκεί όπου η Ελλάδα πονάει, εκεί θα μας βρίσκετε, προσπαθώντας να αμβλύνουμε τον πόνο.
Υ.Γ. Δεν θέλουμε να προχωρήσουμε σε πολιτική και επιχειρησιακή κριτική, αυτό θα πρέπει να το κάνει η πολιτεία και το σώμα. Εμείς θα πούμε μόνο ότι η ατολμία, η ευθυνοφοβία, η έλλειψη πρωτοβουλιών και η γραφειοκρατική αντίληψη μπορεί να οδηγήσει σε ακόμα χειρότερες καταστροφές αλλά και τραγικές καταστάσεις!
