Σε ένα ακόμα επεισόδιο του θλιβερού σίριαλ της πολιτικής υποκρισίας, το ΠΑΣΟΚ βλέπει ένα από τα «λαμπρά» του στελέχη να βουλιάζει στο βάλτο της απληστίας, αυτή τη φορά όχι μεταφορικά, αλλά κυριολεκτικά… μέσα στη ξηραμένη λίμνη Κάρλα.
Ο Νίκος Μπουνάκης, γνωστός όχι μόνο για τις πολιτικές του φιλοδοξίες, αλλά και για την επιχειρηματική του “ευελιξία”, εμφανίζεται να έχει κομβικό ρόλο σε ένα καλοστημένο σύστημα καταχρήσεων και δηλώσεων φανταστικών εκτάσεων για αρπαγή επιδοτήσεων από τον ΟΠΕΚΕΠΕ — στην… άλλη άκρη της χώρας, στη Θεσσαλία. Μια καλολαδωμένη μηχανή δήλωσης ανύπαρκτων καλλιεργειών σε δημόσια γη που ούτε καν βρίσκεται στην Κρήτη, όπου δραστηριοποιείται ο ίδιος.
Σύμφωνα με την έρευνα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, για τουλάχιστον τέσσερα χρόνια, δηλώνονταν 3.500 στρέμματα “καλλιεργούμενης γης” σε μια λίμνη που δεν υπάρχει, με «δικαιούχους» που δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με την περιοχή.
Ο ίδιος, ενώ παραδέχεται πως το ΚΥΔ του συμμετείχε στις δηλώσεις, κρύβεται πίσω από γραφειοκρατικές δικαιολογίες περί “μη αρμοδιότητας”. Μια απολογία που προσβάλλει τη νοημοσύνη κάθε πολίτη, καθώς προέρχεται από τον αναπληρωτή τομεάρχη αγροτικής πολιτικής ενός κόμματος που κατηγορεί τους άλλους για διαφθορά.
Κι ενώ η ΝΔ σηκώνει το θέμα – δικαίως – ζητώντας εξηγήσεις και αριθμούς, το ΠΑΣΟΚ απαντά όχι με έρευνα, διαφάνεια ή τιμωρία, αλλά με χυδαία πολιτική επίθεση και υπεράσπιση του στελέχους του, δείχνοντας ότι η ατιμωρησία και η συγκάλυψη δεν είναι παρελθόν αλλά παρούσα στρατηγική.
Το κόμμα που θέλει να επαναπροσδιοριστεί ως “σοβαρή εναλλακτική”, αποδεικνύει ότι τα φαντάσματα του παρελθόντος όχι μόνο είναι ζωντανά, αλλά και επικίνδυνα οργανωμένα. Όσο για τη λίμνη Κάρλα; Εκεί, αντί για νερό, ξεχειλίζει η ντροπή
